Evvelden de söylediğim üzere yiğidi öldürüp hakkını vermek gibi kötü bir itiyatım vardır. Uyku Pansiyon‘u, pespayelik abidesinin tuğlalarından Gözde Öney, Simge Pınar, Can Kazaz, Künt ve benzerlerine harç olmak günahının kefareti sayalım. Başını ayakları altındaki ışıklı oyuncaklardan kaldırıp gitar çalmaya başlaması terakkidir fakat bu terakkinin cilası gitarist çöplüğünde onu parlatmaya yetmeyecek kadar ince. Gelgelelim ne kadar kıvransa da ancak tuz yumurtlayabilen besteciler arasında -hele de Nano Türk Caz Cemiyeti’nin çorak ikliminde- cevahiriyle de zevahiriyle de yeni ve hakiki bir şey ortaya koyarak aralarından sıyrılmıştır.
Comments
No posts