Nihayet metronomu yerlerde sürünmeyen, Avrupa cazından beslenmeyen, ‘swing’li, ‘groove’lu hakiki bir caz albümü! Üç müzisyen de müthiş bir uyumla çalmışlar ve diplomatça olmayan, samimi bir nezaketle eşlik etmişler birbirlerine. Apostolos Sideris’i dinlerken titiz bir evrak memurunu izler gibi rahatlıyor, gevşiyorum.
uyuy'lusunu fuat saka aranjeleriyle ismail türüt yaptıydı fakat sanırım o seviyeye gelemezler öyle birden bire.
bir diğer husus da cazcıların aşık veysel saplantısı.